22 research outputs found

    Therapeutic efficacy of music: a transdisciplinary view of health for teams, patients and companions

    Get PDF
    Objetivo: realizar revisão sistemática sobre a eficácia da música como terapêutica. Método: identificaram-se 404 artigos escritos em Português, através de metadados selecionados no Sistema Scielo Brasil e Portugal, dos quais foram selecionadas 35 publicações indexadas, de 2005 a 2016, com resultados que discutem o seu benefício, para ações nesses países. Resultados: a maioria dos estudos concentra-se na área de enfermagem, tendo-se levantado 15 disciplinas profissionais na origem dos artigos. Destacam-se como principais contribuições e efeitos da música encontrados nas publicações: redução de sintoma de desconforto, sensações positivas, facilitação da comunicação pessoal e interpessoal, sociabilidade aumentada dos indivíduos, redução de dores físicas e mentais, mudanças benéficas em padrões fisiológicos e de estímulo corporal. Conclusão: a música é poderoso recurso terapêutico transdisciplinar para a reabilitação, e transcende os modelos de saúde. Não deve ser negada aos pacientes, aos seus acompanhantes e até à equipe de profissionais de saúde que os assiste.Objective: To conduct a systematic review on the efficacy of music as therapy. Method: 404 articles written in Portuguese were identified by selected metadata in the Scielo Brazil and Portugal System; of those, 35 publications with results that discuss the benefits for actions in these countries, indexed from 2005 to 2016, were selected. Results: Most of the studies were concentrated in the nursing field, with the articles originating in 15 professional disciplines. The main contributions and effects of music were: Reduction of symptoms of discomfort, positive feelings, facilitation of personal and interpersonal communication, increased sociability of individuals, reduction of physical and mental pain, beneficial changes in physiological patterns, and bodily stimulus. Conclusion: Music is a powerful transdisciplinary therapeutic resource for rehabilitation, and transcends models of health. It should not be denied to patients, their companions or even the team of health professionals caring for them.info:eu-repo/semantics/publishedVersio

    Environment-Disaster-Conflict Trinomial: a Study of the Concepts of Resilience for Peacebuilding in the Anthropocene

    Get PDF
    Anthropocene has been considered a geological period of high risk due to the indiscriminate use of natural resources and the lifestyle taken by the world population, to the detriment of ecosystem conservation. The problem requires a transdisciplinary scientific approach due to its complexity. As a contribution to studies in the anthropocene, this article aims to add resilience to the peacebuilding and show its potential in the integrated response of the different systems or levels of analysis. This approach can find a favorable echo in the study on the levels of complexity of resilience, to mobilize and succeed in situations of disasters-conflicts. At the end, we discuss some aspects for Integrative modeling, which works as lens through which the levels at which risk and vulnerability factors can be addressed. This lens supports a holistic understanding of the individual, community or nation factors that can provide a more relevant and integrative perspective on resilience for peacebuilding in a disaster context.O Antropoceno tem sido considerado um período geológico de alto risco devido ao uso indiscriminado dos recursos naturais e ao estilo de vida assumido pela população mundial, em detrimento da conservação dos ecossistemas. O problema requer uma abordagem científica transdisciplinar devido à sua complexidade. Como contribuição aos estudos no antropoceno, este artigo visa agregar resiliência à construção da paz e mostrar seu potencial na resposta integrada dos diferentes sistemas ou níveis de análise. Esta abordagem pode encontrar eco favorável no estudo sobre os níveis de complexidade da resiliência, para mobilizar e ter sucesso em situações de conflito-desastre. Ao final, discutimos alguns aspectos da modelagem integrativa, que funciona como uma lente através da qual os níveis nos quais os fatores de risco e vulnerabilidade podem ser abordados. Esta perspectiva suporta uma compreensão holística dos fatores individuais, comunitários ou nacionais que podem fornecer uma perspectiva mais relevante e integrativa sobre a resiliência para a construção da paz em um contexto de desastre

    Adaptation to military higher education: academic success predictors

    Get PDF
    A cultura militar apresenta características que exigem elevados níveis de adaptação, ao nível psicológico, físico e emocional. Os estudantes do ensino superior militar constituem uma população sujeita a elevados níveis de stress, particularmente durante o primeiro ano da Academia Militar de Portugal. Os cadetes enfrentam diversos desafios para se formarem como oficiais do quadro permanente do Exército Português e da Guarda Nacional Republicana. O estudo pretende identificar e caraterizar os stressores presentes no esforço adaptativo ao ensino superior militar, analisando a forma como evoluem ao longo dos anos e se constituem como possíveis preditores do sucesso académico. A amostra é constituída por 601 candidatos e futuros alunos à Academia Militar. Nesse sentido, foram realizados dois estudos, um de natureza transversal e outro longitudinal, que mostraram que o bem-estar físico e psicológico e a gestão do tempo são os fatores que mais contribuem para a perceção da autoeficácia académica e explicam parcialmente o sucesso académico a médio prazo (segundo ano). O caráter longitudinal do estudo acentua os resultados obtidos e remete para que, em estudos posteriores, se estabeleçam correlações com medidas da autoestima e de desempenho já como oficiais em contexto operacional.Military culture requires high levels of adaptation at the psychological, physical and emotional levels. Students in military higher education are subject to high stress levels, particularly during the first year at the Military Academy of Portugal. Cadets face several challenges to graduate as permanent officers of the Portuguese Army and the Republican National Guard. This study aims to identify and describe the stressors during the adaptive effort to military higher education, analyzing how they evolve over the years and constitute possible predictors of academic success. The sample gathers 601 candidates and future students at the Military Academy. On this topic, two cross-sectional and longitudinal studies have shown that physical and psychological well-being and time management are the factors that most contribute to the perception of academic self-efficacy and partially explain academic success over the medium term (second year). The longitudinal nature of this research emphasizes the results obtained and suggests that future studies should establish correlations with self-esteem and performance measures as official in an operational context.info:eu-repo/semantics/publishedVersio

    Conceptual breaches of security and environment in the Anthropocene: the security nexuses in formation since the post cold war

    Get PDF
    O modelo do Antropoceno refere-se às perturbações na superfície terrestre causadas pela intensa atividade humana. Estando associado a um novo intervalo na história geológica da Terra, ele tem sido abordado por diversas áreas de conhecimento das chamadas ciências da Terra, chegando agora até às ciências sociais e humanidades, desde a sua implantação. As Relações Internacionais (RI) procuram uma melhor especificidade de suas funções diante do Antropoceno, alargando seu campo de atuação. No campo da Segurança, afirma-se que os atores estejam mais conectados e comprometidos entre si e que o significado de Segurança baseado no ator estatal e nos setores político e militar não faz mais sentido no modelo antropocênico e que a transdisciplinaridade (para a disciplina de relações internacionais e além dela) deva ser afirmada. Colaborando com um manifesto lançado em conferencia patrocinada pela Revista Millenium, da London School of Economics trazemos o corte temporal do pós-Guerra Fria para alargar o debate sócio-ambiental em termos transdisciplinares ao campo dos estudos de segurança. O Antropoceno prenuncia uma época de insegurança. Embora a atenção à segurança como ameaça tenha crescido nas últimas duas décadas em um franco estímulo ao debate do pós-Guerra Fria e a securitização seja visível no sistema global, persiste um grande número de nexos de segurança em construção transdisciplinar que merecem reexame crítico diante do fenómeno da degradação ambiental criada dentro do Antropoceno conceitual, que preconiza uma ameaça bipolar humano- natureza.The Anthropocene model refers to disturbances on the earth's surface caused by intense human activity. Being associated with a new interval in the geological history of the Earth, it has been approached by several areas of knowledge of the so-called Earth sciences, reaching now to the social sciences and humanities, since its implantation. International Relations (IR) seek a better specificity of their functions vis-à-vis the Anthropocene, expanding their field of action. In the field of Security, it is stated that the actors are more connected and committed to each other and that the meaning of Security based on the state actor and in the political and military sectors no longer makes sense in the anthropocentric model and that transdisciplinarity (for the discipline of international relations and beyond) must be affirmed. Collaborating with a manifesto launched at a conference sponsored by the Millennium Journal, of the London School of Economics, we bring the post-Cold War time cut to broaden the socio-environmental debate in transdisciplinary terms to the field of security studies. The Anthropocene foreshadows a time of insecurity. Although attention to security as a threat has grown in the past two decades in a frank stimulus to the post-Cold War debate and securitization is visible in the global system, a large number of security nexuses in transdisciplinary construction persist that deserve critical review in the face of phenomenon of environmental degradation created within the conceptual Anthropocene, which advocates a bipolar human-nature threat.(undefined

    Estrutura de análise da coopetição de redes de cooperação horizontais

    Get PDF
    Este trabalho tem por objetivo a proposição de uma estrutura para a análise da coopetição de redes de cooperação horizontais de empresas – RCHs, a fim de identificar quais os níveis de abrangência desta análise, interferem diretamente nos níveis de competitividade deste tipo de redes organizacionais. Para isso, foi realizada uma vasta revisão bibliográfica, sendo composta por todos os trabalhos científicos publicados no período de janeiro de 2008 a julho de 2011 dispostos no Portal Periódicos CAPES, formando um portfólio bibliográfico especializado no estudo e proposição de métodos, ferramentas e modelos para a análise da coopetição e da competitividade de redes de cooperação horizontais de empresas. Como resultado, obteve-se a estrutura de análise da coopetição de RCHs, sendo composta em quatro níveis hierárquicos: o nível sistêmico; nível setorial; nível de inter-relação e; nível interno

    Entrelaçando as Ciências: a transdisciplinarização do Antropoceno

    No full text
    The Anthropocene has been considered a geological period of high risk due to the indiscriminate use of natural resources and the lifestyle assumed by the world population, to the detriment of ecosystem conservation. The set of problems requires a transdisciplinary scientific approach due to its complexity. But despite considerable advances, the anthropocene model is still considered controversial by the social sciences and humanities. The article brings the transdisciplinary approach as a methodological and epistemological tool to improve the connections between natural and human sciences in a new perspective to face realities (non-resistance zones) that underpin anthropocene transdisciplinarization.O Antropoceno tem sido considerado um período geológico de alto risco devido ao uso indiscriminado dos recursos naturais e estilo de vida assumido pela população mundial, em detrimento da conservação dos ecossistemas. O conjunto de problemas requer uma abordagem científica transdisciplinar devido à sua complexidade. Mas, apesar dos avanços consideráveis, o modelo antropocênico ainda é considerado polêmico por parte das ciências sociais e humanidades. O artigo traz a abordagem transdisciplinar como uma ferramenta metodológica e epistemológica para aprimorar as conexões entre as ciências naturais e humanas em uma nova perspectiva para enfrentar realidades (zonas de não resistência) que fundamenta a transdisciplinarização antropocênica

    The transdisciplinarization of the anthropocene: counter-disruptive studies in the field of security, leadership and resilience

    No full text
    I try to find ways to mitigate the crisis announced by the Anthropocene with the best participation of all and with the maximum possible effectiveness and safety, gathering human resources, knowledge and materials to face adversities, returning safe from the entropy of nature and the cultural human being itself. . Thus, the greatest relevance is to contribute to transdisciplinary studies of the Anthropocene. Since its publication by Crutzen and Stoermer (2000), the term Anthropocene has aroused general curiosity about the concern of researchers with the future of the planet, and this was cited by Oldfield et al. (2013), when stating that researchers treated this concept with some distance, but considered it part of its underlying, regardless of whether or not they accepted the formal geological recognition proposed by the conceptual model. The authors highlighted the need for a truly transdisciplinary journal (2013, p.5) about the concept and we believe that this should happen because there are a number of major global problems (disruptions) that affect the credibility of the Anthropocene model. Such problems need transdisciplinary help for the complex solutions they demand. It is intended to discuss the disruptions contained in the securitization process, which has consequences in several areas of science and in practical life. It starts from the principle that the disruptions are installed and must be verified transversally with approaches that break with methodological and epistemological traditions, through the strangeness in the observation of critical phenomena. We start from the principle that there is generalized systemic insecurity caused by human failures that led the development model to be definitively exhausted for peripheral or late capitalist countries and for the traditional production cycle. We are going through a (trans) moment of failure of the development model to a model of resilience (therefore, of rupture). There is the alternative of the global circular economy through which non-industrialized and not economically included countries could subsist or advance in eco-development (ED) goals. Another worrying aspect is that the production and consumption of food has been and is relevant in any society, not only because of its close relationship with people's health, but also because of its important social, economic and environmental repercussions. In a context of population growth and environmental degradation, where the FAO / UN has identified hunger as a global policy problem that must be addressed urgently, food production faces a multitude of demands, in some cases paradoxically opposed. The project intends to cover a series of studies on the Anthropocene, interconnected by the transdisciplinary perspective and seeks, as far as possible, to bring innovative and mitigating solutions to the problems pointed out by the model. It seeks to intertwine several scientific disciplines in the proposal. This is the reason for commenting on a probable link between the thesis project and all lines of research at CREA s2i. Thus, the greatest relevance is to contribute to transdisciplinary studies of the Anthropocene.Trato de encontrar formas de mitigar la crisis anunciada por el Antropoceno con la mejor participación de todos y con la máxima eficacia y seguridad posible, reuniendo recursos humanos, conocimientos y materiales para enfrentar las adversidades, regresando a salvo de la entropía de la naturaleza y la cultura humana. siendo él mismo. . Así, la mayor relevancia es contribuir a los estudios transdisciplinarios del Antropoceno. Desde su publicación por Crutzen y Stoermer (2000), el término Antropoceno ha despertado la curiosidad general sobre la preocupación de los investigadores por el futuro del planeta, y así lo mencionaron Oldfield et al. (2013), al afirmar que los investigadores trataron este concepto con cierta distancia, pero lo consideraron parte de su subyacente, independientemente de que aceptaran o no el reconocimiento geológico formal propuesto por el modelo conceptual. Los autores destacaron la necesidad de una revista verdaderamente transdisciplinaria (2013, p.5) sobre el concepto y creemos que esto debería suceder porque hay una serie de problemas globales importantes (disrupciones) que afectan la credibilidad del modelo Antropoceno. Tales problemas necesitan ayuda transdisciplinaria para las complejas soluciones que demandan. Se pretende discutir las perturbaciones contenidas en el proceso de titulización, que tiene consecuencias en diversas áreas de la ciencia y en la vida práctica. Parte del principio de que las disrupciones se instalan y deben ser verificadas transversalmente con enfoques que rompen con tradiciones metodológicas y epistemológicas, a través de la extrañeza en la observación de fenómenos críticos. Partimos del principio de que existe una inseguridad sistémica generalizada provocada por fallas humanas que llevaron al agotamiento definitivo del modelo de desarrollo para los países periféricos o de capitalismo tardío y para el ciclo productivo tradicional. Estamos atravesando un (trans)momento de fracaso del modelo de desarrollo a un modelo de resiliencia (por lo tanto, de ruptura). Existe la alternativa de la economía circular global a través de la cual los países no industrializados y no incluidos económicamente podrían sobrevivir o avanzar en las metas de ecodesarrollo (ED). Otro aspecto preocupante es que la producción y consumo de alimentos ha sido y es relevante en cualquier sociedad, no solo por su estrecha relación con la salud de las personas, sino también por sus importantes repercusiones sociales, económicas y ambientales. En un contexto de crecimiento demográfico y degradación ambiental, donde la FAO/ONU ha identificado el hambre como un problema de política global que debe ser abordado con urgencia, la producción de alimentos se enfrenta a multitud de demandas, en algunos casos paradójicamente opuestas. El proyecto pretende abarcar una serie de estudios sobre el Antropoceno, interconectados por la perspectiva transdisciplinar y busca, en la medida de lo posible, aportar soluciones innovadoras y paliativas a los problemas señalados por el modelo. Se busca entrelazar varias disciplinas científicas en la propuesta. Es por ello que se comenta una probable vinculación del proyecto de tesis con todas las líneas de investigación del CREA s2i. Así, la mayor relevancia es contribuir a los estudios transdisciplinarios del Antropoceno.Intento buscar formas de paliar a crise anunciada polo Antropoceno coa mellor participación de todos e coa máxima eficacia e seguridade posibles, reunindo recursos humanos, coñecementos e materiais para afrontar as adversidades, regresando a salvo da entropía da natureza e da cultura humana. ser el mesmo.. Así, a maior relevancia é contribuír aos estudos transdisciplinares do Antropoceno. Desde a súa publicación por Crutzen e Stoermer (2000), o termo Antropoceno espertou a curiosidade xeral sobre a preocupación dos investigadores polo futuro do planeta, e así o citaron Oldfield et al. (2013), ao afirmar que os investigadores trataron este concepto con certa distancia, pero considerárono parte do seu subxacente, independentemente de que aceptasen ou non o recoñecemento xeolóxico formal proposto polo modelo conceptual. Os autores destacaron a necesidade dunha revista verdadeiramente transdisciplinar (2013, p.5) sobre o concepto e cremos que isto debería suceder porque hai unha serie de grandes problemas globais (disrupcións) que afectan á credibilidade do modelo Antropoceno. Este tipo de problemas precisan dunha axuda transdisciplinar para as complexas solucións que demandan. Preténdese discutir as perturbacións contidas no proceso de titulización, que ten consecuencias en varias áreas da ciencia e na vida práctica. Pártese do principio de que as disrupcións se instalan e deben verificarse transversalmente con enfoques que rompan coas tradicións metodolóxicas e epistemolóxicas, pasando pola estrañeza na observación dos fenómenos críticos. Partimos do principio de que existe unha inseguridade sistémica xeneralizada provocada por fracasos humanos que levaron a esgotar definitivamente o modelo de desenvolvemento para os países periféricos ou capitalistas tardíos e para o ciclo produtivo tradicional. Estamos atravesando un (trans) momento de fracaso do modelo de desenvolvemento a un modelo de resiliencia (polo tanto, de ruptura). Existe a alternativa da economía circular global mediante a cal os países non industrializados e non incluídos economicamente poderían subsistir ou avanzar en obxectivos de ecodesenvolvemento (ED). Outro aspecto preocupante é que a produción e o consumo de alimentos foi e é relevante en calquera sociedade, non só pola súa estreita relación coa saúde das persoas, senón tamén polas súas importantes repercusións sociais, económicas e ambientais. Nun contexto de crecemento da poboación e degradación ambiental, onde a FAO/ONU identificou a fame como un problema de política global que debe ser abordado con urxencia, a produción de alimentos enfróntase a multitude de demandas, nalgúns casos paradoxalmente opostas. O proxecto pretende abarcar unha serie de estudos sobre o Antropoceno, interconectados pola perspectiva transdisciplinar e que busca, na medida do posible, achegar solucións innovadoras e atenuantes aos problemas sinalados polo modelo. Búscase entrelazar varias disciplinas científicas na proposta. Este é o motivo para comentar un probable vínculo entre o proxecto de tese e todas as liñas de investigación do CREA s2i. Así, a maior relevancia é contribuír aos estudos transdisciplinares do Antropoceno.Procuro descobrir maneiras de atenuar a crise anunciada pelo Antropoceno com a melhor participação de todos e com a máxima eficácia e segurança possíveis, reunindo recursos humanos, conhecimentos e materiais para enfrentar as adversidades, retornando à salvo da entropia da natureza e do próprio ser humano cultural. Assim, a maior das relevâncias é contribuir para os estudos transdisciplinares do Antropoceno. Desde sua publicação por Crutzen e Stoermer (2000), o termo Antropoceno despertou curiosidade geral sobre a preocupação de pesquisadores com o futuro do planeta, e isso foi citado por Oldfield et al. (2013), ao afirmarem que os pesquisadores tratavam esse conceito com algum distanciamento, mas consideravam parte do seu subjacente, independentemente de aceitarem ou não o reconhecimento geológico formal proposto pelo modelo conceitual. Os autores destacaram a necessidade de um periódico verdadeiramente transdisciplinar (2013, p.5) sobre o conceito e acreditamos que isso deva acontecer por que há um conjunto de grandes problemas de nível global (disrupturas) que afetam a credibilidade do modelo do Antropoceno. Tais problemas precisam de ajuda transdisciplinar para as complexas soluções que demandam. Pretende-se discutir sobre as disrupturas contidas no processo de securitização, que tem consequências em várias áreas da ciência e na vida prática. Parte-se do princípio de que as disrupturas estão instaladas e devem ser verificadas transversalmente com abordagens que rompam com tradições metodológicas e epistemológicas, através da estranheza na observação de fenômenos críticos. Partimos do princípio de que há uma insegurança sistêmica generalizada provocada por falhas humanas que levaram o modelo de desenvolvimento a estar definitivamente esgotado para países periféricos ou capitalistas tardios e para o ciclo de produção tradicional. Passamos por um momento (trans) de falha do modelo de desenvolvimento para um modelo de resiliência (portanto, de ruptura). Há a alternativa da economia circular global pela qual países não industrializados e não economicamente incluídos poderiam subsistir ou avançar nas metas de ecodesenvolvimento (ED). Outro aspecto que preocupa é que a produção e o consumo de alimentos têm sido e são relevantes em qualquer sociedade, não apenas por sua estreita relação com a saúde das pessoas, mas também por suas importantes repercussões sociais, econômicas e ambientais. Em um contexto de crescimento populacional e degradação ambiental, onde a FAO / ONU identificou a fome como um problema de política global que deve ser tratado com urgência, a produção de alimentos enfrenta uma infinidade de demandas, em alguns casos paradoxalmente opostos. O projeto pretende abranger uma série de estudos sobre o Antropoceno, interligados pela perspectiva transdisciplinar e procura, dentro do possível, trazer soluções inovadoras e mitigantes dos agravos apontados pelo modelo. Busca entrelaçar várias disciplinas científicas na proposta. Esta é a razão de comentar sobre um provável enlace do projeto de tese com todas as linhas de investigação do CREA s2i. Assim, a maior das relevâncias é contribuir para os estudos transdisciplinares do Antropoceno
    corecore